Wat zie je?

Wat zie je?

Leuk filmpje over hoe je nooit alles kunt zien als je je op een ding focust, of bent afgeleid. Met Videohometraining zien we heel goed hoe jij communiceert, dit leer je zien door de ontwikkelings-initiatieven van je kinderen te gaan herkennen en hier goed op te reageren .De beelden spreken voor zich en kunnen ontwikkeling bij jouzelf als opvoeder weer op gang brengen en daarmee natuurlijk de gezonde ontwikkeling van je kids! Samen kijken we hier na en kijken we op het niveau van details. Ik krijg vaak te horen wat een eyeopener dit is voor veel ouders. Kijk op mijn website voor meer info. Met een kortdurend traject kun je vaak weer op een prettige manier verder.

Dit filmpje zet je al een beetje op het been van anders kijken ;)

#gezinstherapie #videohometraining #basiscommunicatie

Scheiden: Tips voor je kinderen

Op 12 september is het de dag van de scheiding....maar verdient dit onderwerp niet altijd de aandacht?

Kinderen......
Voor kinderen is een scheiding een heel heftige ervaring. Hoe help je de kinderen na de echtscheiding? Om te beginnen is het belangrijk dat jij je kind op een goede, duidelijke manier ondersteunt. Ik heb wat handige tips voor je op een rijtje gezet.Als therapeut kan ik je zonodig ondersteuning bieden


Blijf goed luisteren naar je kind
Je kind heeft veel vragen over de echtscheiding. Het maakt zich zorgen en soms moet je kind zijn verhaal kwijt. Neem daar de tijd voor. Blijf rustig zitten, onderbreek je kind niet en wees voorzichtig met te snelle oplossingsgerichte reacties. Je kind wil gehoord worden. Het heeft behoefte aan geduld en jouw ongedeelde aandacht.


Vaak stellen kinderen zich terughoudend op met hun emoties, omdat ze bang zijn dat jij overstuur raakt. Maak je kind duidelijk dat er ruimte is voor alle gevoelens. Vertel je kind bijvoorbeeld dat het normaal is om te hopen jij en je partner weer bij elkaar komen. Je kind kan zich schamen voor deze wens. Leg uit dat dit niet nodig is, omdat alle kinderen willen dat hun ouders bij elkaar zijn. Benadruk tegelijkertijd dat jullie echt niet meer bij elkaar komen.

Leg je kind uit dat de scheiding niet zijn schuld is
Veel kinderen denken dat zij de echtscheiding hebben veroorzaakt. Je moet je kind er geregeld van overtuigen dat het absoluut niet zijn schuld is. Het is belangrijk dat je de eerste jaren na de scheiding blijft benadrukken dat de scheiding een beslissing van jou en je partner is. En dat je kind daar niets mee te maken heeft.

Maak het niet mooier dan het is
Vertel je kind geen smoesjes, bijvoorbeeld dat papa even weg is voor de zaak. Want kinderen voelen het precies aan wanneer je iets voor ze achterhoudt. En dat zullen ze als onprettig ervaren, ook als ze weten dat je het voor hun bestwil doet. Kinderen hebben behoefte aan duidelijke, begrijpelijke antwoorden op hun vragen.

Ga niet wijzen
Probeer je in gesprekken met je kind niet negatief uit te laten over je partner. Daarvan raakt je kind in een loyaliteitsconflict. Communiceer niet met je partner via je kind en sta open voor positieve opmerkingen over je partner. Jouw kind mag van allebei zijn ouders houden. Als je je kind daarin belemmert zal het zich terugtrekken, gaan liegen of somber worden.


Zorg dat je je vrienden blijft zien. Daardoor voorkom je dat je je kind met jouw zorgen opzadelt. Bovendien helpt het je om lastige momenten met je kind te relativeren.

Stel je kind gerust
Vaak zijn kinderen bang dat er na de echtscheiding te weinig geld zal zijn voor eten, kleding of het huis. Leg je kind uit dat die angst onterecht is. Kinderen die bij hun moeder gaan wonen, kunnen soms bang zijn voor hun veiligheid. Vertel je kind daarom wat je van plan bent te doen bij brand of tegen inbrekers, zodat je kind zich geen zorgen hoeft te maken.

Vraag naar vriendjes met gescheiden ouders
Als je je kind vraagt naar vriendjes van wie de ouders ook gescheiden zijn, geeft het je een beter beeld van hoe je kind een scheiding ziet en waar het bang voor is. Je hebt dan de mogelijkheid om misverstanden uit de weg te ruimen. Bovendien kun je je kind bewustmaken van het feit dat het niet de enige is met gescheiden ouders.

Lees samen een boek over scheiden
Een andere manier om de echtscheiding met je kind te bespreken is door samen een boek over scheiden te lezen. Het helpt je stap voor stap zaken te bespreken. Bovendien structureert het de gedachten van je kind. Je kind heeft door het lezen van een boek een concrete aanleiding om vragen te stellen.


Er zijn veel boeken voor kinderen, kijk eens op deze site  http://www.kindenechtscheiding.nl/boeken



Meer vragen? Bel of mail , ik help je graag verder!

CloseupCoaching werkt! Vanuit je eigen kracht.

Closeupcoaching: Video Hometraining

Closeupcoaching: Video Hometraining: Deze video laat op een leuke wijze zien waar het om gaat bij Videohometraining. Inzoomen op wat goed gaat en dat uitbreiden. Kijken naar i...

Blogspot 

Wat zijn familieopstellingen?

Soms leef je onbewust het leven van iemand anders. Je wordt de moeder van je moeder; je draagt een last voor iemand anders in de familie zonder dat je dat weet en zonder dat je dat wilt. De familieopstellingen helpen om inzicht te krijgen in de plek die we in onze familie innemen. Veel persoonlijke problemen, relatieproblemen en levensvragen vinden hun wortels in zogenaamde verstrikkingen in het familiesysteem.

Familieopstellingen is een methode die, zonder veel woorden, ons laat zien welke plek we in ons huidige gezin of onze familie van herkomst innemen. Opstellingen helpen om tot dan toe verborgen of half bewuste verbanden te zien, én wat mogelijke wegen zijn om ons, liefdevol, los te maken uit verstrikkingen.

Opstellingen zijn ook een manier van naar de wereld en het leven kijken: zonder oordeel, zonder dat het een beter is dan het ander. Met name dit aspect wordt door veel deelnemers als prettig en bevrijdend ervaren.

Hoe gaat het?
Opstellingen doe je meestal in een groep. Degene die een thema wil inbrengen nodigt uit de kring van deelnemers mensen uit om zijn of haar familieleden te representeren. Deze representanten hoeven daar niets voor te doen en hebben ook nauwelijks informatie over de familie van de cliënt. De cliënt heeft alleen een paar belangrijke feiten over de familie verteld.

Dan stelt de cliënt, intuïtief, de representanten van haar of zijn familieleden in de ruimte op. Hij legt zijn handen op de schouders van de representant van zijn moeder en brengt haar naar de plek die zijn innerlijk beeld of gevoel aangeeft. Dan doet hij hetzelfde met de andere representanten, en ook met een representant van zichzelf.Vervolgens gebeurt er iets opmerkelijks en wonderlijks, waar we geen echte verklaring voor hebben: de representanten voelen zich als de werkelijke familieleden ten opzichte van elkaar. Zo ontstaat een meestal herkenbaar beeld van de verhoudingen en loyaliteiten in het familiesysteem. Samen met de begeleider wordt gezocht om compleet te maken, wat nog niet voltooid was of bijeen te brengen, wat gescheiden of verloren was.

Als iemand bijvoorbeeld onbewust een last draagt voor zijn vader, die kameraden in de oorlog heeft verloren waar nooit over gesproken is, dan is het in een opstelling mogelijk om de omgekomen kameraden op te stellen. En wanneer die zien dat de zoon van hun makker, die het wel heeft overleefd, de neiging heeft onbewust de schuld op zich te nemen van hun dood, dan zeggen die kameraden misschien spontaan tegen de zoon van hun makker dat het hen niet helpt als zijn zoon zich schuldig voelt. 'Ons gaat het goed, het was hij of wij. Laat het je goed gaan, al is je vader misschien een beetje mét ons gestorven' Dergelijke zinnen in een opstelling zijn vaak ontroerende eye-openers voor de cliënt. Wanneer het beeld klopt, voelen de representanten en alle andere aanwezigen dat onmiddellijk.

Wat de cliënt er vervolgens mee doet, is uiteraard aan hem of haar. Vaak voelt het als verlichting en een toestemming om het eigen leven vol te nemen. Soms blijft iemand liever trouw aan een dynamiek die al zo lang zo bekend en vertrouwd is. Ook daarover is geen oordeel. Elke deelnemer kiest zelf en houdt zijn of haar waardigheid.

Voor wie?
Opstellingen kunnen verhelderende en bevrijdende inzichten geven voor mensen die worstelen met vragen over relaties met een partner, met ouders, broers of zussen en met kinderen, vragen over hen eigen leven, over patronen die steeds terugkomen, over een diep onverklaarbaar verdriet of het steeds vastlopen in bijvoorbeeld werksituaties.

Vervolgens gebeurt er iets opmerkelijks en wonderlijks, waar we geen echte verklaring voor hebben: de representanten voelen zich als de werkelijke familieleden ten opzichte van elkaar. Zo ontstaat een meestal herkenbaar beeld van de verhoudingen en loyaliteiten in het familiesysteem. Samen met de begeleider wordt gezocht om compleet te maken, wat nog niet voltooid was of bijeen te brengen, wat gescheiden of verloren was.

Als iemand bijvoorbeeld onbewust een last draagt voor zijn vader, die kameraden in de oorlog heeft verloren waar nooit over gesproken is, dan is het in een opstelling mogelijk om de omgekomen kameraden op te stellen. En wanneer die zien dat de zoon van hun makker, die het wel heeft overleefd, de neiging heeft onbewust de schuld op zich te nemen van hun dood, dan zeggen die kameraden misschien spontaan tegen de zoon van hun makker dat het hen niet helpt als zijn zoon zich schuldig voelt. 'Ons gaat het goed, het was hij of wij. Laat het je goed gaan, al is je vader misschien een beetje mét ons gestorven' Dergelijke zinnen in een opstelling zijn vaak ontroerende eye-openers voor de cliënt. Wanneer het beeld klopt, voelen de representanten en alle andere aanwezigen dat onmiddellijk.

Wat de cliënt er vervolgens mee doet, is uiteraard aan hem of haar. Vaak voelt het als verlichting en een toestemming om het eigen leven vol te nemen. Soms blijft iemand liever trouw aan een dynamiek die al zo lang zo bekend en vertrouwd is. Ook daarover is geen oordeel. Elke deelnemer kiest zelf en houdt zijn of haar waardigheid.

Vooral voor die vragen, die je al langer bezig houden, waar je misschien al van alles aan hebt proberen te doen, maar op een of andere manier niet heel veel verder mee komt, kunnen opstellingen een uitkomst bieden.want een kenmerk van levensvragen waar een opstelling kan helpen zijn juist die vragen die te maken hebben met het feit dat je deel van een familiesysteem bent en ingebonden bent in een dynamiek. Vaak ligt de wortel van de dynamiek niet bij de cliënt, maar bij iemand anders in het systeem, zoals in het voorbeeld van de omgekomen kameraden hierboven. Daarom heeft voor deze vragen het heel hard werken aan jezelf vaak geen langdurig effect. De wortel ligt ergens anders. Een opstelling helpt om die dyanmiek te zien. En alleen dat al ervaren veel mensen als helend. Je gaat naar huis met een anderlijk innerlijk beeld.

De doorwerking van een opstelling kan soms maanden, soms zelfs jaren duren. Voortdurend vallen er kwartjes, en langzaam wordt het leven anders.

Op 1 april 2014 organiseert closeupcoaching weer een

opvoedparty. 

  van  20.00uur tot 22.00

Wulpenhof 8 Nijkerk

Wat is een OpvoedParty?

Een OpvoedParty is een bijeenkomst van ongeveer twee uur, waar in klein gezelschap (5 tot 10 deelnemers) onder deskundige leiding met elkaar wordt gediscussieerd over één of meerdere opvoedingsthema’s of -dilemma’s naar keuze.

Voor een goed gesprek over opvoeden vanuit de eigenWIJSheid van ouders

Voor wie?

Een OpvoedParty is geschikt voor elke opvoeder die vragen heeft over de dagelijkse opvoeding. Dus voor iedereen, die:

• Op zoek is naar antwoorden op knagende vragen over de opvoeding
• Behoefte heeft aan een steuntje in de rug, nieuwe inspiratie, tips en adviezen.
• Zin heeft in een leuke, leerzame en verfrissende bijeenkomst met andere opvoeders.

Heb je interesse en ken je meer mensen uit je vriendenkring die het leuk vinden een avondje te discussiëren? Laat het me weten!Deelname kost   €10,00. 

            Aanmelden: closeupcoaching@gmail.com 

                                                               0643799240

Meer weten, kijk op:
http://opvoedparty.nl/

Vragen waar je vandaan komt...en familiegeheimen

Onlangs kwam ik het volgende 'tegeltje' op social media tegen.









De tekst kwam van een site genaamd 'Tegeltjesonzin'... "Gelukkig maar", dacht ik "het is ook onzin", dit kun je niet serieus nemen.
Want weten waar je vandaan komt is zo ongeveer de basis voor een prettig leven zonder blokkades.
Laten we de tekst eens anders beschouwen:

"Een volwassene loopt vast als hij stopt met vragen waar hij vandaan komt en begint te zwijgen over waar hij heen gaat."

Dit lijkt mij meer de juiste stelling, want vragen over je gezin, je familie van herkomst zijn er eigenlijk altijd wel en kunnen veel verduidelijken over patronen waar je zelf als kind en later als volwassene in bent vastgelopen. Bekend is dat kinderen en volwassenen veel onopgeloste problemen van ouders overnemen en gaan oplossen. Je hier bewust van worden kan een start zijn van een proces van loskomen van hetgeen je altijd heeft 'bedrukt', of in de weg heeft gestaan zonder dat je wist wat het was. Als je loskomt van deze ongezonde verhoudingen, ontstaat er een nieuwe energie, energie om vooruit te denken!Hoe fijn is het om te fantaseren over de toekomst, te praten over waar je heen gaat, wat je plannen en dromen zijn, hoe fijn is het om dit met trots met je familie te kunnen delen.

De 'tekstschrijver' van dit 'tegeltje' denkt hier kennelijk anders over : "Stel geen vragen, zwijg liever en vertel ons niet waar je heengaat. Als je je aan die regels houdt, ben je in onze ogen pas volwassen;  zo niet, dan nemen we je niet serieus."

Gelukkig zijn er nog veel 'onvolwassen' mensen die nog steeds willen kijken naar waar ze vandaan komen en ook de confrontatie er mee aan durven gaan. Niet om schuld te zoeken, maar willen weten wat ze blokkeert, leren, ontwikkelen. Maar ook weten waar schatten liggen.
En gelukkig zijn er ook nog veel families , ouders, en grootouders die wel antwoord willen geven op vragen die hun kinderen stellen, omdat ze de wijsheid bezitten dat hun erfgoed wordt doorgegeven, hoe dan ook, positief of negatief, schatten en schade.

Familiegeheimen
Een goed voorbeeld is de remmende werking van familiegeheimen.
Zij die weet hebben van het geheim, moeten het geheim zo goed mogelijk bewaren, bewust of onbewust. Een familiegeheim is een geheim dat je niet kiest, wél een geheim waar je het slachtoffer van bent. Een taboe waarvan je niet noodzakelijk de inhoud kent, maar waarvan je onbewust weet dat je het moet blijven verzwijgen.

Een geheim heeft als doel 'een ongeluk of een fout te maskeren'. Wat moeten familiegeheimen dan zoal verbergen? Er zijn de kleine geheimen die allerlei onregelmatigheden verbergen, bedrog, onzedig gedrag. Of zelfmoord, waanzin, ziekten waar een taboe op rust, verdachte sterfgevallen, verzwegen abortus of miskramen.

Het geheim doet in stilte zijn werk

Therapeuten krijgen geregeld schrijnende verhalen te horen van kinderen of volwassenen. Geleidelijk wordt duidelijk dat ze te lijden hebben onder een familiegeheim: een bastaardkind, een vader die zijn kind weigert te erkennen, een vader die mishandelde maar een van de kinderen weet dit niet, enz. Geheimen werken gedurende lange of minder lange tijd in op iemands gedrag en leven, een sluipend proces. Met andere woorden: hoe angstvallig een geheim ook wordt bewaard, het wordt onvermijdelijk overgedragen van generatie op generatie, telkens met een terugslageffect, tot het gedrag van een of meer familieleden het veelal onrechtstreeks aan het licht brengt.

De paradox van het geheim is dat er hoe dan ook over gesproken wordt

De paradox van het geheim is dat het enerzijds verzwegen wordt, maar anderzijds onrechtstreeks van zich doet spreken binnen de familie. Zo specialiseert een vrouw die al van haar kindertijd betwijfelt of haar vader wel haar biologische vader is, zich als volwassene in de kennis van bloedgroepen. En een man die op zijn tiende seksueel misbruikt is door zijn vader, durft zijn tienjarige zoon niet meer te benaderen. Een zoon die niet weet dat zijn vader hem niet heeft gewild, heeft zijn hele leven het gevoel geen bestaansrecht te hebben.Kinderen of volwassenen die onbewust gebukt gaan onder de last van een geheim, verliezen soms hun zelfvertrouwen, klagen over buikpijn, worden ziek of depressief

Familiegeheimen staan niet de waarheid in de weg maar de onderlinge communicatie

Een geheim is immers het gevolg van onderdrukte communicatie en heeft ook een weerslag op de communicatie binnen de komende generaties. De beste oplossing is uiteraard om het geheim te onthullen als zijn last te zwaar weegt. Zo zal een kind dat niet weet dat het geadopteerd is en gebukt gaat onder angstgevoelens, wellicht opgelucht reageren als het de waarheid verneemt. In andere gevallen, als het geheim al sinds generaties wordt meegedragen, is het soms beter om het niet bekend te maken, omdat het niet langer mogelijk is om het mysterie te doorgronden. Wel moeten de familieleden dan 'genezen' van de gevolgen van dat geheim. Genezen betekent daarmee ook accepteren van de verstoorde communicatie en relaties. In veel gevallen zal het geheim letterlijk tussen mensen in staan en een goed, warm contact onmogelijk maken.


Terugkomend op de 'tegel' is denk ik nu wel helder dat het wel belangrijk is om, als je ze hebt, vragen te blijven stellen over je roots. Zo maak je het pad vrij, ook voor de volgende generatie.





Annet Pongers 22 maart 2014

Baby's en peuters die moeilijk eten

Het is van belang om eetproblemen zo snel en zo vroeg mogelijk te begeleiden. Omdat het kind moeilijk eet, gaan ouders zich bezorgd maken, worden ze ongeduldig, en gaan zich alleen nog maar focussen op de momenten dat er gegeten moet worden. Het contactplezier neemt dan af. De interactiepatronen veranderen tijdens de eetsituaties van positieve, prettige momenten naar negatieve, zorgelijke momenten.
Wat ik vaak zie is dat wanneer kinderen moeilijk eten, de ouder stilvalt in het contact, het contact tijdens het eten zelfs vermijdt en zwijgt. Bij problemen rondom het eten geeft de ouder negatieve boodschappen of helemaal geen boodschappen meer aan het kind. De interacties zijn corrigerend, verwijtend, in een nee-sfeer en een neerwaartse spiraal..
Wanneer er géén zorgen zijn over het eetgedrag van het kind ondersteunt de ouder hem en moedigt hij hem aan om te eten. Er wordt gezellig gebabbeld en er heerst een positieve sfeer. 
Met andere woorden, de ouder geeft leiding aan de eetsituatie en is actief helpend om het kind te laten eten, waardoor het kind plezier in het eten heeft, het (lekker) eten kan ontdekken en ook kan genieten van het samenzijn en het plezier hebben met elkaar.

N.B: wanneer videohometraining wordt ingezet, is een fysieke of medische oorzaak al uitgesloten door medisch onderzoek.

Klaar met de Feestdagen?

Het woord zegt het al, FEEST-dagen.

Met kerst en oud en nieuw is het feest.

Of je nu wilt of niet.

Niet iedereen zit hier op te wachten en het is dan ook vaak onderwerp van gesprek en conflicten in veel gezinnen.

En waarom? Omdat het een verplichting in zich meedraagt; Je doet mee en het is leuk!

En ook omdat het de verhoudingen en patronen binnen de gezinnen en families vaak op scherp zet. Onuitgesproken conflicten of irritaties spelen op en maken dat het soms helemaal niet voelt als feestdagen, maar als een grote hindernis die je aan het einde van het jaar nog even over moet. En dan het liefst zonder ruzie of irritaties.

Iedereen lost dit op zijn eigen wijze op, veel mensen zie je heel ‘verstandig’ een weekje naar de sneeuw vertrekken.

Ook ik ben me deze weken weer bewust geworden van mijn positie binnen de familie en heb me voorgenomen daar iets in te willen veranderen. Omdat ik een beelddenker ben heb ik een opstelling gemaakt met poppetjes en zo werd mijn positie en die van mijn gezin en familie helder. Door dit inzicht weet ik nu voor mezelf wat ik anders kan doen en begrijp ik veel beter waarom sommige situaties prettige danwel onprettige gevoelens opleveren.

Ik maak in de therapie ook vaak opstellingen en mijn ervaring is dat het al snel helder maakt hoe de verhoudingen liggen. Je hoeft er geen uren over te praten om tot de kern te komen.

Ja ik ben wel klaar met de feestdagen en het heeft me ook wat opgeleverd!